Europejska Unia Piłkarska (UEFA) zaczęła myśleć o wyłonieniu najlepszej drużyny reprezentacyjnej już w 1954 roku. Pierwszym gospodarzem ostatniej fazy mistrzostw została Francja, a odbyła się ona w 1960 roku i wzięły w niej udział tylko cztery drużyny. W kwalifikacjach do niej, które rozpoczęły się w 1958 roku i rozegrano je systemem pucharowym, wystartowało 17 zespołów. Najdłuższą drogę do finałów miała Czechosłowacja, która rozgrywała rundę wstępną, gdzie wyeliminowała Irlandię. W 1/8 finału do gry przystąpiła reprezentacja Polski. Los nie był dla nas łaskawy i na naszej drodze postawił Hiszpanię. Pierwszy mecz odbył się 28 lipca 1959 roku na Stadionie Śląskim w Chorzowie. "Biało-czerwoni" objęli prowadzenie po golu Ernesta Pohla, ale rywale bardzo szybko pozbawili nas złudzeń. W 40. minucie do siatki trafił Luis Suarez, a w 41. Alfredo di Stefano. Na początku drugiej połowy ci sami zawodnicy zdobyli jeszcze po jednej bramce, a wynik spotkania w 62. minucie ustalił Lucjan Brychczy. Rewanż, który rozegrano 14 października 1959 roku na Estadio Santiago Bernabeu w Madrycie, był tylko formalnością. Hiszpanie wygrali 3-0 po trafieniach: di Stefano, Enrika Gensany i Franciska Gento. Piłkarze z Półwyspu Iberyjskiego mieli duże szanse na osiągnięcie sukcesu w tej imprezie, ale w ćwierćfinale los skojarzył ich ze Związkiem Radzieckim. Ówczesny przywódca Hiszpanii Francisco Franco zabronił piłkarzom wyjazdu na Wschód, w pamięci mając wojnę domową z lat 1936-39, kiedy Józef Stalin wspomagał przeciwnych mu republikanów, i przegrali walkowerem. Do turnieju finałowego zakwalifikowały się cztery drużyny: Związek Radziecki, który po drodze wyeliminował Węgry i Hiszpanię; Jugosławia, która poradziła sobie z Bułgarią i Portugalią, Czechosłowacja, która okazała się lepsza od Irlandii, Danii i Rumunii oraz Francja, która przeszła Grecję i Austrię. Turniej finałowy odbył się w dniach 6-10 lipca we Francji. W półfinale rozgrywanym w Parku Książąt Francja po bardzo zaciętym meczu uległa Jugosławii 4-5, natomiast na Stade Velodrome w Marsylii ZSRR pokonał Czechosłowację 3-0. W meczu o trzecie miejsce nasi południowi sąsiedzi wygrali z Francją 2-0, w finale Związek Radziecki ograł Jugosławię 2-1 po dogrywce. Zwycięstwo ZSRR zapewnił Wiktor Poniedielnik w 113. minucie spotkania w Parku Książąt. Królami strzelców imprezy zostali Francuz Francois Heutte, Rosjanie Poniedielnik i Walentin Iwanow oraz Jugosłowanie Milan Galić i Drażen Jerković (wszyscy z dwoma golami). Runda wstępna Irlandia - Czechosłowacja 2-0, 0-4 1/8 finału ZSRR - Węgry 3-1, 1-0 Francja - Grecja 7-1, 1-1 Rumunia - Turcja 3-0, 2-0 Norwegia - Austria 0-1, 2-5 Jugosławia - Bułgaria 2-0, 1-1 NRD - Portugalia 0-2, 2-3 Polska - Hiszpania 2-4, 0-3 Dania - Czechosłowacja 2-2, 1-5 ćwierćfinały Hiszpania - ZSRR walkower na korzyść Związku Radzieckiego Francja - Austria 5-2, 4-2 Portugalia - Jugosławia 2-1, 1-5 Rumunia - Czechosłowacja 0-2, 0-3 Turniej finałowy -Francja Półfinały 6 lipca 1960 Francja - Jugosławia 4-5 Bramki: Vincent (12.), Heutte (43. i 62.), Wisnieski (53.) - Galić (11.), Zanetić (55.), Knez (75.), Jerković (78. i 79.) Czechosłowacja - ZSRR 0-3 Bramki: Iwanow (34. i 56.), Poniedielnik (66.) Mecz o trzecie miejsce 9 lipca 1960 Czechosłowacja - Francja 2-0 Bramki - Bubnik (58.), Pavlović (88.) Finał 10 lipca 1960 ZSRR - Jugosławia 2-1 Bramki: Metreweli (59.), Poniedielnik (113.) - Galić (43.) Zobacz skrót finału ZSRR - Jugosławia: